پایگاه خبری فناوری اطلاعات برسام
پایگاه خبری فناوری اطلاعات برسام –
در این مقاله نگاهی کوتاه و سریع به فعالیت برنامه نویسان کشورمون در دو حوزه ی AR و VR می پردازیم. همینطور چندی از وسیله های پوشیدنی (مثل عینک ها) را در برسام مرور خواهیم کرد.
ابتدا دو مفهوم را مرور کنیم:
نگاهی به فناوری واقعیت مجازی و عینک واقعیت مجازی ایرانی !
AR مخفف Augmented Reality و به معنای اضافه شدن یک چیز به واقعیت هایی که با حس های شش گانه قابل ما درک هستند. مثلاً با استفاده از یک عینک ِ واقعیت افزوده ، شیءی سه بعدی را میبینیم درحالیکه درواقع آن شی وجود ندارد.
VR مخفف Virtal Reality و شاید بتوان گفت به معنای القای حضور در محیطی مجازی است بطوری که فرد خودش رو در محیط دیگری تصور کند.در آن راه برود و احیاناً آن با محیط کنش انجام بدهد…
کاربرد این دو مفهوم امروزی که دنیای تکنولوژی ارتباطی را وارد نسل جدیی می کند ( و شاید بهتر باشد بگوییم کرده است) در ابتدا شاید تنها در تخیل ها می گنجید.
اما امروزه موسساتی مثل گوگل ، مایکروسافت و … – همانطور که میشد حدس زد – یا خودشان وارد این صنعت شده‌اند یا زودتر از رقبا امتیاز گروه موفق در این زمینه را خریده اند تا به توسعه آن بپردازند و از سایر رقبا عقب نمانند.
از نرم افزارهای واقعیت افزوده که با تلفن همراه و تبلت های هوشمند کار می کنند که فعلا بگذریم به عینک ها میرسیم، چیزی که امروز به عینک های واقعیت مجازی ویا افزوده و .. چشم هرکسی را به خود جلب می کند، انگار در ایران هم درحال بومی سازی و پیشرفت است!
چند مثال از این فناوری روبه توسعه :
مدتها قبل در بعضی شهرها، مردم در سالنی رفت و آمد می‌کردند که مانیتور بزرگی تصویر آن ها را به نمایش می گذاشت. اما ناگهان در آن مانیتور علاوه بر خودشان ، دایناسور بزرگی را میدیدند و تعجب می کردند درحالیکه همش یک واقعیت افزوده زنده بوده است.
اما مثالهای امروزی تر:
عینک اکولوس :
مشابه فناوری های از این دست ، کاربران عینک اکولوس را خریداری می کنند و روی چشمشان میگذارند سپس از طریق دو دوربین که روی آن برای هر چشم تعبیه شده ، احساس می‌کنند در دنیای دیگری هستند چرا که آنچه میبینند دنیای دیگری است. در مدلی ، کاربر با استفاده از کنترلر (دسته خودمون) در محیط حرکت می کند .
این عینک نیز در حال توسعه است . از کاربردهای آن در بازی، تماشای فیلم، آموزش های مجازی و … است.
عینک گوگل:
که یک پروژه شکست‌خورده میتوان قلمداد کرد. این عینک اینطور تعبیه شده بود تا کاربران با عینک گوگل بتوانند از محیطی که میبینند عکس برداری کنند یا وضعیت آب و هوا را آنلاین تماشا کنند یا نقشه را به شکل آنلاین ببیند یا…
گوگل در حال حاضر شاید بدنبال یک ایده دیگری هم هست تا از این عرصه عقب نماند (یک ابزار ساده مقوایی که با ترکیب کردنش با اپلیکیشن تلفن همراه مخصوص (و خود تفن همراه) ، کاربر را به دنیای واقعیت افزوده وارد می کند). بهرحال طبق اخبار بنظر گوگل، این عینک را که متجاوز به حریم دیگران قلمداد می شود ، دیگر با این شکل تولید نمی کند و بنظر بدنبال اصلاح آن است تا با شکلی تازه مجددا وارد عرصه رقابت بشود.
عینک ماکروسافت با نام هالو لنز:
اما نوع جدیدی که البته رونمایی شده اما رسما وارد بازار نشده که بتوان دقیق درمورد آن قضاوت کرد ، عینک مایکروسافت با نام هالو است. کاربردهای این عینک کمی جالبتر است. عینکی شفاف که با اون میتونید اشیاء مختلفی را پیرامون خودتون بگذارید. یعنی مثل عینک گوگل برروی سر قرار میگیرد و با آن می توان علاوه بر محیط واقعی ، اشکال و موارد دیگر را بصورت (شاید بتوان گفت) واقعیت افزوده ، مشاهده کرد.
برای دانلود کلیپی در این مورد اینجا کلیک کنید.
و این عینک کاربرد روزانه دارد و برعکس عینک اکلوس هست که روی واقعیت مجازی کار میکند و کاربر با محیطی مجازی سر و کار خواهید داشت ( و نه محیط واقعی) .
تعامل با بازی ماینکرفت (که مایکروسافت شاید برای همین پروژه حق امتیاز آنرا خریداری کرد) و یا دیدن اشیاء طراحی شده برروی سیستم عامل ویندوز(فکر میکنم ویندوز۱۰) و قابلیت تعامل با انگشتان دست مثل جابجا کردن اشیاء در محیط پیرامون ، تغییر اندازه آن‌ها و غیره از ویژگی های این عینک است.
برای دانلود کلیپ دوم در این مورد اینجا کلیک کنید.
و دیگر به عینک سامسونگ اشاره ای نمی کنیم. میبینید که موسسات مختلفی بدنبال ورود به این عرصه هستند.
و … اما هدف ما از زدن این مثال ها ، اشاره به فناوری ایرانی است که در ادامه شاهد آن خواهید بود.
اما، یک نکته قبل از ورود به پیشرفت ایران درمورد این واقعیت‌ها:
شاید بشود گفت تنها ۳ تا ۴ سال پیش عینک های واقعیت افزوده و مجازی خودنمایی خود را شروع کردند. بهرحال چه آن عینک های اولیه و چه عینک های امروزی ایراداتی دارند که نشان می دهد هنوز جای کار بسیاری هست.مثلا خستگی چشم عینک اولیه مجازی هنگام بازی. بهرحال امروزه این مؤسسات دارند روی ایرادات و البته امکانات کاربردی بیشتر و صد البته خیره تر بودن عملکردهای وسایل جدید خود کار می‌کنند.
بگذارید به چندتا از ایرادات این فناوری عینکی اشاره ای کنیم. حرارت ناشی از فعالیت عینک ، انرژی (و باتری) مورد نیاز ، سنگینی بعضی از عینک ها ، وابستگی بعضی از این موارد به اتصال با سیم یا بدون سیم به رایانه ، قیمت ، رزولیشن و کیفیت تصویر و غیره چندی از ایراداتی هستند که این ابزارها از آن‌ها رنج میبرند. یعنی هنوز جای کار دارند.
درمورد کاربردهایشان هم برای مثال اکلوس ، نرم‌افزار توسعه را بطور منبع باز برای برنامه نیسان قرار داده است تا با هوش و خلاقیت خودشان آنرا توسعه بدهند یا بازی بسازند و بدین گونه از استعدادهای دنیا ، استفاده کنند و کاربرد های عینک هالونز بنظر خیلی ها خیره کننده آمده درحالیکه شاید اگر ما به جد وارد شویم و دست برنامه نویسان کشورمون در این عرصه گرم بشود ، شاید نمونه بهتری از این عینک ها در ایران تولید بشود.
و اما کشورمون ایران:
در حال حاضر ، ما واقعیت افزوده ی زیادی در ایران داریم.
شما با استفاده از تلفن همراه هوشمند خود و یک اپلیکیشن که به شما داده می‌شود ، می تونید یک شی جدید را مشاهده کنید.
برای مثال بعد از نصب و بازکردن اپلیکیشن مربوط به یک معماری ساختمان ، و گرفتن دوربین تلفن همره روی یک تصویر خاص ، آن ساختمان را به شکل ۳ بعدی مشاهده کنید. سپس ساختمان را بچرخانید ، سقف آن را جدا کنید و اتاقهای داخلی آن را ببینید ، انیمیشن حرکت خودرو را در خیابان‌های اطراف ساختمان مشاهده کنید یا … که البته امکانات و انیمیشن ها بسته به برنامه نویسی – و البته دوم که هزینه متفاوتی هم خواهد داشت.
کاربردهای دیگر مثلاً در روزنامه ایران ، شما میتوانید فیلم بعضی از تبلیغات آن را با اپلیکیشن مخصوص روزنامه ایران ، آنلاین ببینید. درحالیکه دوربین خود را روی آن تبلیغ گرفته‌اید ، فیلم مربوط به تبلیغ آنرا خواهید دید. با این توضیح که صفحه فیلم انگار چسبیده به کاغذ است و با تغییر زاویه دوربین نسبت به کاغذ روزنامه ، صفحه فیلم هم حرکت می کند. (بخاطر وابستگی فیلم به تصویر روزنامه. یچیزی شبیه روزنامه هری پاتر! می شود)
همینطور روزنامه همشهری .
کاربرد دیگر ، برای مثال نقشه ی واقعیت افزوده که در نمایشگاه الکامپ بکار آمد. دراین نقشه ها شما با استفاده از مکانیاب موبایل میتونید فاصله خودتان را با مکان های از پیش تعریف شده ، ببینیدو مثلاً تصویر زیر:
البته این مورد بنظر با مشکلاتی همراه باشد. مثلاً ممکنه مکانیاب دستگاهتان خیلی هم دقیق نباشد.(؟!)
اما مورد بعدی بازی‌های سه بعدی است. میتوانید بعد از باز کردن اپلیکیشن بازی ، شکل سه بعدی بازی را مثل روی یک میز قرار بدید(شاید با قرار دادن تصویر خاص روی میز) و سپس با امکانات آن بازی کنید مثلاً روی صفحه موبایل کلیک کنید و کش را بکشید و رها کنید. خواهید دید که توپ روی کش پرتاب می شود. از این طرف میز به آنطرف میز.
بهرحال در صفحه موبایل خود چیزی را میبینید که عملاً وجود ندارد .
خلاصه شرکت های مختلف (دانشجویی!) روی این حوزه کار می کنند و موسسات و نشریات هم از این امکانات روز بهره میبرند.
اما واقعیت مجازی، در ایران (عینک واقعیت مجازی ایرانی)
همانطور که گفته شد می توان گفت تنها در چند سال گذشته (شاید ۳ سال) فناوری عینک های واقعیت مجازی جدا رونمایی شدند.
حالا از حدود دو سال پیش گروه شرکت رسانه پرداز آمیتیس که باعنوان سازنده بازی مبارزه در خلیج عدن شناخته شده هستند ، دست به طراحی دوربین VR ی زده‌اند که کار واقعیت مجازی را انجام می دهد.
برای دانلود تریلر دموی این وسیله ی پوشیدنی اینجا کلیک کنید
کاربر با گذاشتن این عینک بروی چشم و اسلحه ای که بنظر به درگاه USB رایانه متصل می شود، همانطور که قبلاً گفتیم ، خود را درون بازی تصور می کند. با تغییر زاویه اسلحه اسلحه تغییر میکند و با کاربر با چرخاندن سر خود ، در اصل در بازی فضای دید خود را تغییر می دهد.
نمی‌دانیم این ابزار که این روزها رونمایی می‌شود دقیقاً چقدر کابردی است. اتصال با سیم به رایانه آیا بزودی برطرف می‌شود یا خیر ، برای چه بازی هایی کاربرد دارد و چقدر دقیق عمل میکند و آیا مشکل خستگی چشم را ندارد یا .. اما اگر دست پایین هم نگاه کنیم این شرکت و گروه برنامه نویس آن در طی این دو سال تلاش خود این نتیجه را می‌دهند که ما و تکنولوژی امروز نا آشنا نیستیم و اگر خوب پیش برویم ، خدا میداند با توجه به استعدادهای موجود در کشور تا چه اندازی از پیشروان این عرصه خواهیم بود.
نویسنده مهمان: صابر سبحانی
نگاهی به فناوری واقعیت مجازی و عینک واقعیت مجازی ایرانی !
برسام
